Decyzja o założeniu szczurzej rodziny powinna być poprzedzona pytaniem o to, czy jest się w stanie zapewnić maluchom nowy dom oraz, zwłaszcza w początkowym okresie, odpowiednie warunki i opiekę. Należy pamiętać przy tym, że w jednym miocie może przyjść na świat nawet kilkanaście malutkich, bezbronnych stworzonek.

Czas na dzieci?

Szczury dojrzewają płciowo bardzo szybko i już w wieku ok. 1,5 do 2 miesięcy są zdolne do rozrodu. Tak młode zwierzęta ledwo osiągają rozmiary połowy dorosłego szczura i dopiero uczą się życia. Nie jest to jeszcze odpowiedni moment, żeby je mnożyć. O dzieciach lepiej myśleć dopiero wówczas, kiedy zwierzę ukończy 6 miesięcy i będzie można uznać, że jest dorosłe.

Samca z samicą umieszcza się w jednej klatce i na tym etapie kończy się rola człowieka w tworzeniu szczurzej rodziny. Zwierzęta same wybiorą chwilę odpowiednią na zbliżenie. Ruja u samicy występuje średnio co 5 dni. Ciąża trwa 21 dni, a w jednym miocie może przyjść na świat nawet kilkanaście maluchów. Na dodatek zaraz po porodzie samica jest zdolna do kolejnego zapłodnienia. Oznacza to, że teoretycznie w ciągu roku z parki szczurów można uzyskać ich ponad 100! Ta niesamowita zdolność do rozmnażania jest naturalnym przystosowaniem tych zwierząt zapewniającym przetrwanie gatunku. Nie chcąc tak licznego potomstwa należy rozdzielić rodziców jeszcze przed przyjściem na świat młodych.

Poród
Na początku trzeciego tygodnia ciąży samica rozpoczyna budowę gniazda. Kiedy rodzą się młode matka natychmiast odgryza pępowinę i wylizuje maluchy do sucha. Wylizywanie buduje więź miedzy matką a dziećmi i pobudza do pracy wszystkie układy życiowe, a w szczególności układ pokarmowy i krwionośny. Po skończonym porodzie i pierwszym myciu, samica przykrywa dzieci własnym ciałem i przychodzi czas na pierwszy posiłek. Młode są nagie i ślepe, ale mimo to instynktownie, kierowane ciepłem ciała mamy, znajdują drogę do pokarmu.

Opiekując się karmiącą matką dobrze jest podawać jej oprócz normalnej karmy, larwy mącznika młynarka, biały ser czy jogurt, które są doskonałym źródłem białka.

Szczurzyce zazwyczaj są troskliwymi matkami. Może się jednak zdarzyć, że przy pierwszym miocie samica zagryzie młode lub nie otoczy ich dostateczną opieką i nie wszystkie przeżyją. Nie oznacza to, że takie zachowanie będzie się powtarzać po każdym porodzie. Prawdopodobnie dzieje się tak z powodu stresu, braku doświadczenia lub, jeśli chodzi o zagryzanie, strachu przed jakimś zagrożeniem.