Utrzymanie

Najlepiej utrzymywać je w temperaturze poniżej 20°C, z dala od grzejników i przeciągów. Ze względu na znaczną ruchliwość wymagają dużej klatki, z grubego drutu, najlepiej piętrowej. Minimalna powierzchnia klatki dla pary to 80x40 cm (wymiary dna klatki). Ściółka powinna być w nich zmieniana co tydzień. Tak, jak u szynszyli każda koszatniczka powinna posiadać osobną budkę do spania. Kąpiele piaskowe powinny być dla nich dostępne 2-3 razy w tygodniu. Niezbędnym elementem klatki są także elementy do gryzienia – najlepiej gałązki.

Żywienie

W naturze są to zwierzęta wyłącznie roślinożerne, spożywające pokarm o wysokiej zawartości włókna surowego. Taki też pokarm powinniśmy zapewnić im w niewoli – muszą mieć one stale dostępne siano, które reguluje motorykę ich przewodu pokarmowego, a także umożliwia prawidłowe ścieranie zębów. Z pokarmu soczystego podawać możemy buraki, brukselkę, kalafior, mlecz i rośliny łąkowe, marchewkę. Nie należy podawać im pokarmów zawierających dużą ilość cukrów, tj. owoców zawierających fruktozę , która spowoduje u nich rozwój cukrzycy i wtórnie ślepoty, spowodowanej zaćmą soczewkową. Ograniczamy także pokarmy o wysokiej zawartości tłuszczu, takie jak nasiona słonecznika itp. Świeża woda powinna być dostępna przez cała dobę i codziennie zmieniana. Pamiętajmy, że są to zwierzęta lubiące robić zapasy żywności, dlatego regularnie opróżniajmy ich spiżarnie, gdyż taki pokarm, gdy ulegnie zepsuciu jest potencjalną przyczyną zaburzeń pokarmowych.