Chomik chiński pręgowany

Pochodzi z Azji. Jest bardzo podobny do chomika syryjskiego, ale należy już do grupy chomików karłowatych. Dochodzi do 11 cm i waży 38-46 g. Osobniki dorosłe mają brązowe, młode szare futerko. Brzuszek jest biały, a wzdłuż grzbietu biegnie ciemna pręga. Ich ogonek jest dłuższy niż u innych chomików (również nieowłosiony), pomaga im we wspinaczce. Chomiki chińskie w przeciwieństwie do innych chomików wykazują aktywność również w ciągu dnia. Oswajają się trudniej niż chomiki syryjskie.

Chomik dżungarski

Tak jak chomik chiński należy do chomików karłowatych. Na wolności zamieszkuje stepy i tundry Syberii. Ma długość ok. 8-10 cm, a masa ciała wynosi 30-40 g. Futerko jest popielate, jaśniejsze na brzuchu. Przez grzbiet, od czoła ciągnie się ciemna pręga. Ogon jest krótki, ciało bardziej okrągłe niż u wyżej wymienionych chomików. Można trzymać je w grupach pod warunkiem, że jest to rodzina, która nigdy nie była rozdzielana. Podobny do chomika dżungarskiego jest chomik Campbella, który kiedyś uważano za podgatunek chomika dżungarskiego. Żyje on na stepach i półpustyniach, dlatego jego futerko ma kolor piaskowy. Chomik Campbella, zwany jest także chomikiem mandżurskim lub mandżungarskim.

Chomik Roborowskiego

Najmniejszy z chomików. Osiąga wielkość 5-7 cm i waży 10-25 g. Zamieszkuje tereny pustynne Azji środkowej. Futerko koloru piaskowego, bez pręgi na grzbiecie. Łapki porośnięte sierścią. Jest bardzo zwinny. Dość trudno się oswaja. Tak jak chomiki dżungarskie można je hodować w grupach.

Chomiki, jako że są zwierzętami prowadzącymi samotny tryb życia wykazującymi aktywność głównie nocą i wieczorową porą, nie wymagają poświęcania im wielkiej ilości czasu i uwagi. Nawet pozostawienie ich przez kilka dni, na czas urlopu bez opieki, nie stanowi problemu, o ile będą miały wystarczającą ilość pokarmu i wody. Dzięki temu doskonale nadają się one na pupila dla każdego, szczególnie dla ludzi zapracowanych, oraz dzieci, które dopiero uczą się odpowiedzialności i opieki nad zwierzęciem.