Rozpowszechnione w hodowlach całego świata ryżowce siwe są wdzięcznymi mieszkańcami klatek i wolier. Odporne, mało wymagające i łatwe do oswojenia, nie sprawiają problemów nawet początkującym hodowcom.

Ryżowiec siwy (Lonchura oryzivora syn. Padda oryzivora) należy do jednej z najbardziej popularnych rodzin ptaków ozdobnych – astryldów (Estrildidae), które poza niewielkimi rozmiarami i często jaskrawym ubarwieniem, cechuje łatwość, z jaką rozmnażają się w niewoli i niewielkie wymagania hodowlane. Pochodzi z Indonezji, jednak uciekające z niewoli ptaki dały początek nowej populacji w Afryce Wschodniej, Azji Południowo-Wschodniej, Japonii i na Hawajach. Jego naturalnym środowiskiem życia są stepy, sawanny, skraje lasów, oraz tereny rolnicze, gdzie masowo żeruje na uprawach ryżu i innych zbóż. Ze względu na łatwość masowego odłowu do celów hodowlanych, oraz tępienie jako szkodnika rolniczego, obecnie narażony jest na wyginięcie w znacznej części swego pierwotnego zasięgu. Dlatego nabywając ten gatunek pilnujmy, by przy zakupie wręczono nam odpowiednie dokumenty, potwierdzające jego pochodzenie z hodowli (niezależnie od tego, jakiej jest on odmiany barwnej).

Ryżowiec dochodzi do 14 cm długości ciała i 25 g wagi. Najczęściej spotykana w sprzedaży jest forma nominalna (dzika), którą charakteryzuje czarna głowa z białymi policzkami, masywny różowy dziób, popielaty grzbiet, różowo-szary brzuch, czarny ogon i białe podogonie. Młode ptaki, przez pierwsze 5 miesięcy życia nie posiadają kontrastowego rysunku na głowie, ubarwione są brązowo-szaro, z ciemnym dziobem. Dostępna w sprzedaży jest również odmiana biała (ptak ma śnieżnobiałe upierzenie, jasno różowy dziób i czarne oczy), szeki (białe ptaki z brązowymi, kremowymi lub szarymi plamami), albinotyczna (biała z czerwonymi oczami), płowa (ang. isabel – brązowe upierzenie, czerwone oczy, samiec ma ciemnobrązowy, a samica jasnobrązowy rysunek na głowie), srebrna (ang. opal – dominuje kolor szary, biały jest tylko brzuch i policzki). Czasem można spotkać się również z odmianą pastelową (różni się od dzikiej jedynie widocznym dymorfizmem płciowym związanym z jaśniejszym, czarno-szarym rysunkiem głowy u samicy), kremową (ang. opal isabel – kremowy z brązowym rysunkiem na głowie), oraz bardzo rzadką odmianą agatową (z ciemnym wierzchem i piersią, od której wyraźnie odcina się biały brzuch, u samca ciemniejszy, u samicy blady rysunek na głowie).