Ryby z jeziora Malawi zdobyły w ciągu ostatnich kilku lat dużą popularność wśród akwarystów. Efektowny wygląd i liczne ciekawe zachowania tej grupy powodują, że wiele osób pragnie je hodować.

Nieznajomość podstawowych zasad hodowli pielęgnic z Malawi bardzo często skutkuje porażką i zniechęceniem. Poznanie szczegółów różniących utrzymanie pyszczaków z Malawi (bo tak również nazywana jest ta grupa) od innych ryb pozwala cieszyć się ich pięknem w niezakłócony sposób.

Jezioro Malawi

Jezioro Malawi stanowi zamknięty ekosystem. Większość pochodzących stamtąd ryb to gatunki endemiczne. Pociąga to za sobą specyficzne wymagania co do parametrów wody, obecności innych ryb czy żywienia. Malawi jest jeziorem olbrzymich rozmiarów, występują w nim zarówno przestrzenie dna pokryte wyłącznie piachem, jak i skalne rumowiska porośnięte glonami. Takie ukształtowanie pociągnęło za sobą wyodrębnienie dwóch grup ryb.

Pierwszą grupę, tradycyjnie nazywaną „mbuna”, tworzą ryby wielkości do ok. 15 cm, ściśle związane z obszarem skalnych rumowisk. Są wśród nich ryby glonożerne jak i wszystkożerne.

Drugą grupę stanowi „non-mbuna” (w starszych publikacjach nazywana „utaka”). Należą do niej ryby zasiedlające obszar dna pokryty piachem – Auloncary, oraz drapieżniki jak np. Nimbochromis. Grupa „non-mbuna” jest wybitnie mięsożerna, a ryby dorastają do znacznych rozmiarów (w przypadku drapieżników nawet powyżej 40 cm). Woda w jeziorze jest zasadowa (pH około 8), miękka i ma temperaturę w granicach 24-28 stopni Celsjusza. Charakterystyczny jest również prawie całkowity brak roślin, których funkcję w tym ekosystemie pełnią glony porastające kamienie.